Plaats informatie

Pretoria

Pretoria is de bestuurlijke hoofdstad van Zuid-Afrika (met Kaapstad als de wetgevende hoofdstad en Bloemfontein als gerechtelijke hoofdstad). De stad ligt in de grootstedelijke gemeente Tshwane binnen de provincie Gauteng en had in 2011 741.651 inwoners. Daarmee is het de vierde grootste stad van het land.

Pretoria ligt op een hoogte van 1.350 meter boven de zeespiegel en wordt omringd door de Magaliesbergen en heeft een subtropisch klimaat met warme, vochtige zomers en gematigde, droge winters. Eén jaar in Pretoria heeft een gemiddelde temperatuur van 18,7 °C en gemiddeld 300 dagen met zonneschijn.

Pretoria ligt ongeveer 50 km ten noorden van Johannesburg. De stad ligt in een warme, beschutte en vruchtbare vallei omgeven door heuvels. Sinds 2000 maakt de stad bestuurlijk deel uit van de gemeente Tshwane, die veel groter is dan de stad of de agglomeratie Pretoria en bijna drie miljoen inwoners telt. De vroegere afzonderlijke gemeenten binnen het gebied, waaronder de gemeente Pretoria, zijn opgeheven.

Ruim de helft van de Pretoriase bevolking is blank. Er is een relatief kleine zwarte minderheid. Ongeveer 48% spreekt thuis Afrikaans, zo'n 16% spreekt Engels. Noord-Sotho en Tswana zijn minderheidstalen.

De stad is genoemd naar de voortrekker Andries Pretorius en was van 1860 tot 1902 de hoofdstad van de onafhankelijke Zuid-Afrikaansche Republiek, ook bekend als Transvaal. In mei 2005 stelde de Zuid-Afrikaanse commissie voor aardrijkskundige namen voor om de naam Pretoria te wijzigen in Tshwane. De naamsverandering werd fel bestreden door grote delen van de bevolking, voornamelijk de Afrikaners (Boeren) en de meeste Engelsen. Maar anno 2014 is er nog steeds onduidelijkheid over de precieze naam.

Voortrekkermonument 

Het Voortrekkermonument is een monument in de Zuid-Afrikaanse bestuurlijke hoofdstad Pretoria. Het zwaar granieten monument werd opgericht ter nagedachtenis van de Voortrekkers, die de Engelse Kaapkolonie tussen 1835 en 1854 verlieten en de binnenlanden van Zuid-Afrika introkken. Het monument is ontworpen door Gerard Moerdijk, die het idee had om een monument te ontwerpen, "dat duizend jaar blijft staan en de geschiedenis en de betekenis van de Grote Trek voor zijn afstammelingen beschrijft." Het monument kan bijna vanuit heel Pretoria gezien worden, omdat het op een heuvel ligt.

Het monument beeldt twee belangrijke mijlpalen in de geschiedenis van de Voortrekkers uit:

• De Grote Trek (1835-1854)

• De Slag bij Bloedrivier (1838)

Op 16 december 1938 begon men op Monumentkoppie (Monumentheuvel) net buiten Pretoria met de bouw van dit majestueuze monument. Alle bouwmaterialen (met uitzondering van het Italiaans marmeren interieur) werden bewust uit de Zuid-Afrikaanse bodem gehaald. In 1949 wordt het Voortrekkermonument met de nodige feestelijkheden in aanwezigheid van de eerste minister Daniel François Malan ingehuldigd.

Het Voortrekkermonument werd dusdanig gebouwd dat jaarlijks op de middag (12u) van 16 december (de dag waarop de Slag bij Bloedrivier uitgevochten werd) de zon een monumentale plaat verlicht gelegen in een crypte waardoor het opschrift Ons vir jou Suid-Afrika leesbaar wordt.

Het Voortrekkermonument is 40 meter hoog en ligt te midden van een tropische tuin die zowat alle Zuid-Afrikaanse planten, bomen en bloemen bevat. Het complex wordt omsloten door een muur (in het Afrikaans een laager) van 64 granieten replica's van de ossenwagens waarmee de Voortrekkers ooit de Kaap verlieten om hun geluk in de Transvaal en de Oranje Vrijstaat te beproeven. De befaamde Zuid-Afrikaanse beeldhouwer Anton van Wouw heeft een bronzen standbeeld gemaakt van de Voortrekker-oermoeder met kind. Dit standbeeld prijkt nog steeds voor de toegangspoort van Monumentkoppie.

Binnenin het Voortrekkermonument vindt men de 30 meter hoge Heldenhal met een 92 meter lange marmeren muurgravure van de hand van Romano Romanelli, die de belangrijkste gebeurtenissen uit de Grote Trek en de Slag bij Bloedrivier uitbeeldt.

Union Buildings

Het Uniegebouw in de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Pretoria is de officiële zetel van de Zuid-Afrikaanse regering. Het imposante gebouw is gelegen op de Meintjieskop en kijkt uit over Pretoria.

Het gebouw dat uit meerdere delen bestaat is opgetrokken uit zandsteen en is door architect Herbert Baker ontworpen. Het gebouw is 275 meter lang en in de vorm van een halve maan gebouwd. De twee zijvleugels vertegenwoordigen de Nederlandse (Afrikaners) en Engelse (Anglo-Afrikanen) delen van de blanke bevolking in Zuid-Afrika.

De eerste hoeksteen werd gelegd in 1910, kort nadat de Unie van Zuid-Afrika tot stand kwam, waarnaar het gebouw vernoemd werden. Het gebouw werd voltooid in 1913. Om het Uniegebouw ligt een grote tuin met verschillende inheemse planten, ook ligt er een amfitheater nabij het gebouw. Na het overlijden van Nelson Mandela werd dit amfitheater hernoemd tot het Nelson Mandela amfitheater.

Deze regeringszetel kreeg internationale bekendheid toen de eerste democratische president Nelson Mandela hier in 1994 ingehuldigd werd.

Krugerhuis

Het Krugerhuis is de historische residentie van Paul Kruger, Boerenleider en president van de Zuid-Afrikaansche Republiek in Pretoria. Tegenwoordig dient het als biografisch museum waarin het tijdperk van Kruger (eind 19e eeuw) wordt tentoongesteld.

Het Krugerhuis bevindt zich vlak bij het Kerkplein en het standbeeld van Paul Kruger.

Het Krugerhuis werd in 1884 gebouwd door architect Tom Claridge en Charles Clark. Voor het mengen van het cement werd melk gebruikt in plaats van water, omdat het cement van slechte kwaliteit zou zijn geweest.

Het huis was een van de eerste in Pretoria met elektriciteit en telefoon.

Onder de tentoongestelde memorabilia bevinden zich het mes waarmee Kruger zijn eigen duim amputeerde na een schietongeluk, en gebeeldhouwde leeuwen die hij in 1896 als verjaardagsgeschenk ontving van Barney Barnato.

Panoramaroute

De Panoramaroute is een autoroute in de noordoostelijke provincie Mpumalanga van Zuid-Afrika. De route is gelegen langs een van de grootste beboste gebieden van het land en centreert zich rondom de Blyderivierspoort, de op twee na grootste kloof ter wereld.

De route start aan de voet van de Long Tom Pass, daalt vervolgens af naar de Lowveld-vlaktes en eindigt in de buurt van de Echo Caves, vlak bij de grens met de provincie Limpopo.

Het gebied dat de Panoramaroute doorkruist, wordt voornamelijk gekenmerkt door het grote aantal watervallen. Enkele bekende watervallen zijn de Sabie Falls en Mac Mac Falls. Deze liggen langs de Sabie watervallenroute, onderdeel van de Panoramaroute.

Andere bekende natuurverschijnselen langs de Panoramaroute zijn de rotsformaties Bourke's Luck Potholes, de in gras beklede bergen The Three Rondavels en het uitkijkpunt God's Window.

Ook heeft de Panoramaroute een belangrijke historische betekenis. Veel van de plaatsen langs de route, zoals Pilgrim's Rest, Graskop en Sabie, ontstonden aan het einde van de negentiende eeuw in verband met de Gold Rush: de zoektocht naar goud in het gebied. Vanaf het jaar 1871 werd het deel van de weg tussen Lydenburg en Delagoa Bay gebruikt als transportweg.

Hazyview vormt de belangrijkste uitvalsbasis voor de Panoramaroute.

De Drie Rondavels

De Drie Rondavels op Mpumalanga’s Panoramaroute geven een spectaculair uitzicht over de Blyde River Canyon. Hun vorm lijkt op de traditionele hutten die je in Zuid-Afrika vaak op het platteland ziet. De Drie Rondavels steken als rondvormige pieken hoog boven de canyon uit.

Eens beroemd als de Drie Zussen, worden deze geologische wonderen nu de Drie Rondavels genoemd en vormen slechts één van de vele natuurlijke hoogtepunten langs Mpumalanga’s Panoramaroute.

Zuid-Afrikanen kennen de rondavel als een traditionele hut in de vorm van een bijenkorf die eeuwenlang door de inheemse bevolking werd gebruikt als huis.

De Drie Rondavels zijn spectaculaire bergtoppen die echt op de rondavel hutten lijken, rond en bolvorming met een piek in het midden, maar dan veel en veel hoger dan de normale rondavel woning. Het is zelfs zo dat wanneer je op het uitkijkpunt staat op 1380 meter hoogte je nog steeds je blik naar boven moet richten om de drie bijzondere toppen te bekijken.

Deze drie bijzondere geologische formaties stonden ooit bekend als de ‘Het Hoofd met zijn Drie Vrouwen’. De afgevlakte top werd Mapjaneng (Hoofd) genoemd naar het legendarische Bapedi stamhoofd Maripi Mashile die binnenvallende Swazi’s in een grote veldslag versloeg. De drie andere pieken werden vernoemd naar zijn drie vrouwen - Magabolie, Mogoladikwe and Maseroto.

Hoe komen deze bijzondere toppen aan hun unieke vorm? Waarschijnlijk heeft erosie de zachte zandsteenlaag weggesleten en kwamen leisteen en kwartsgesteente bloot te liggen en vormden deze dramatische rotsformaties.

Bourke's Luck Potholes 

De Bourke's Luck Potholes zijn een rotsformatie op de Panorama Route in de provincie Mpumalanga in het oosten van Zuid- Afrika, nabij Graskop aan de R532.

Bij de samenvloeiing van de Treur-rivier en de Blyde-rivier heeft de erosie van het stromende water in de rode zandsteen een canyon gecreëerd die overgaat in de Blyde River Canyon. Verdere erosie , met name de beweging van rotsen in draaikolken, heeft diepe draaikolkgaten en ketels in het gesteente uitgehouwen.

De attractie is genoemd naar goudzoeker Tom Bourke, die op de locatie een kleine hoeveelheid goud vond (hoewel de bijbehorende goudader niet door hem werd geclaimd).

God's Window

Gelegen op de Drakensberg-helling in Mpumalanga is God's Window. Slechts één blik naar beneden en je zult beginnen te begrijpen waarom het "God's Window" wordt genoemd.

Met magnifieke uitzichten, ravijnen, rotsformaties en watervallen is God's Window echt een gebied van adembenemende landschappelijke pracht. Het is geen wonder dat Mpumalanga bekend staat als Paradise Country.

God's Window is zo genoemd vanwege het panoramische uitzicht op het Laagveld, meer dan 900 meter naar beneden in een weelderig, inheems bos begroeid ravijn. De majestueuze kliffen duiken meer dan 700 meter naar het Lowveld en de privé-wildreservaten die het gebied tot een van Zuid-Afrika's belangrijkste natuurbestemmingen hebben gemaakt. God's Window is een klein onderdeel van een 250 km lang grondwerk van steile kliffen en extravagante schoonheid. Men kan de heuvels en bossen observeren zover het oog reikt. Het lijkt zelfs alsof je voor altijd kunt zien!

Er zijn uitkijkpunten langs de spectaculaire Blyde River Canyon, inclusief God's Window, en er zijn tal van fantastische wandel-, wandel-, paard- en mountainbikeroutes. Vanaf de parkeerplaats leidt een zeer steil getrapt voetpad langs de rand van de helling naar de eigenlijke uitzichtpunten.

Voor de beste uitkijkpunten en exotische bosplanten, blijf weg van de drukte en wandel de wolken en het mistige regenwoud in. Zorg ervoor dat je een paar verfrissingen meeneemt, want het is erg vochtig en een extreem steile en inspannende wandeling. God's Window en Graskop zijn perfecte stopplaatsen onderweg voor wie het Kruger National Park bezoekt .

Op het parkeerterrein zijn curiosa-kraampjes en toiletvoorzieningen. Voor slechts 10 Rand kan men getuige zijn van een van de mooiste locaties in Zuid-Afrika. God's Window is echt een populaire bezienswaardigheid en met een goede reden! Men kan hier uren doorbrengen met het bewonderen van het onovertroffen landschap.

Blyde River Canyon

De Blyderivierspoort (ook wel Blyde River Canyon genoemd) is een kloof in Zuid-Afrika, gelegen in de provincie Mpumalanga en staat bekend als een bijzonder natuurverschijnsel. De kloof is zo'n 26 km lang en ongeveer 800 meter diep. De hoge wanden van de kloof bestaan voornamelijk uit rood zandsteen waarin de rivier de Blyde de kloof heeft uitgesleten.

Het gebied maakt deel uit van het noordelijke deel van de Drakensbergen.

Een bijzondere uitzicht biedt de canyon ter hoogte van de "Drie Rondavels", drie reusachtige, ronde rotsen, die sterk doen denken aan de ronde hutten - rondavels - van inheemse volken. De Blyderivierspoort maakt deel uit van de zogenoemde "panorama route". Deze beroemde route begint bij de plaats Graskop en omvat "God's Window", de "Pinnacle" en potholes (kolkgaten) bij Bourke’s Luck.

Hazyview

Hazyview is een subtropische landbouwstad in Mpumalanga, Zuid-Afrika, bekend om zijn grote bananen- en macadamia-notenindustrieën, goed voor ongeveer 20% van de Zuid-Afrikaanse bananen en 30% van de macadamia-productie. Grenzend aan het Kruger National Park, is de naam van de stad afgeleid van de glinsterende waas die ontstaat tijdens de hitte van de zomer. De meeste privé-wildreservaten van de provincie Mpumalanga bevinden zich net ten oosten van Hazyview.

Kruger National Park

Het Nationaal Park Kruger (Afrikaans: Nasionale Krugerwildtuin, Engels: Kruger National Park) of kortweg Krugerpark is een omvangrijk wildpark in de noordoostelijke provincies Limpopo en Mpumalanga van Zuid-Afrika, op de grens met Zimbabwe en Mozambique. Het is een van de bekendste wildparken in Afrika en trekt jaarlijks een groot aantal toeristen.

Het Krugerpark is 380 km lang, gemiddeld 60 km breed en heeft een totale oppervlakte van ongeveer 20.000 km². Het noordelijke gedeelte beslaat een vrij dorre wildernis met ijzerbomen en zanderige rivieren. Het midden en zuiden worden voornamelijk gekenmerkt door grasvlakten.

Het park bevat 25 kampen, waarvan 12 grote kampen zoals Skukuza, Lower Sabie en Satara. Alle kampen zijn omheind. Alleen in deze kampen, en op aangewezen plaatsen zoals picknickplaatsen als Tshokwane, is het toegestaan voor bezoekers om uit de auto te stappen.

Er zijn 9 toegangspoorten tot het Krugerpark (van zuid naar noord):

Zuidelijke zone

·        Crocodile Bridge Gate

·        Malelane Gate

·        Numbi Gate

·        Phabeni Gate

·        Paul Kruger Gate

Centrale zone

·        Orpen Gate

·        Phalaborwa Gate

Noordelijke zone

·        Punda Maria Gate

·        Pafuri Gate

Naast de grootte van het park staat het Krugerpark bekend om de grote variatie aan diersoorten. Er leven meer dan 148 geregistreerde soorten zoogdieren, 505 soorten vogels, 118 soorten reptielen, 53 vissoorten en 35 amfibieën. Daarmee huisvest het Krugerpark de grootste variëteit aan dieren van het hele continent Afrika.

De bekendste dieren zijn de zogenaamde 'Big Five': de leeuw, de buffel, de luipaard, de neushoorn en de Afrikaanse olifant. Van deze laatste leeft in het Krugerpark de grootste populatie ter wereld. In 2003 telde het park 11.700 Afrikaanse olifanten. Naast deze vijf dieren zijn er ook nog vele andere, zoals de giraffe, het nijlpaard, de koedoe, de impala, de wilde hond, de zebra, de jachtluipaard, de hyena, de krokodillen, de bavianen en zeldzame vogelsoorten zoals de zuidelijke hoornraaf. De zuidelijke hoornraaf, oorgier, vechtarend, koritrap, zadelbekooievaar en pels visuil vormen tezamen een variant op de Big Five, namelijk de Big Six.

Het park kent ook meer dan 300 archeologische vindplaatsen, zoals Masorini en Thulamela. Deze archeologische plekken stammen uit de steentijd, de ijzertijd en uit de tijd van de Bosjesmannen (San). De San of Bosjesmannen is een verzamelnaam voor een aantal verschillende bevolkingsgroepen in Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en Angola. Ze behoren tot de Khoisan-groep en zijn verwant aan de Khoikhoi (Hottentotten).

Hluhluwe-iMfolozi Park

In 1895 werd Hluhluwe-iMfolozi Park als eerste reservaat op het Afrikaanse continent opgericht. Het had voornamelijk als doel de bedreigde witte neushoorn te beschermen. In het zuiden vind je het iMfoloze-deel van het park, met vooral open savanne in het stroomgebied van de gelijknamige rivier. In het Hluhluwe-deel in het noorden is het heuvelachtiger en bosrijker. Het is één van de parken in Zuid-Afrika waar de zogenaamde ‘Big Five’ voorkomt: leeuw, luipaard, olifant, buffel en neushoorn. 

Maak een safari met een open 4WD-voertuig. Voel onderweg het stof van een voorbijtrekkende kudde olifanten, ruik de doordringende geur van een passerende buffel en bewonder de ontzagwekkende neushoornpopulatie waar het park bekend om staat. De witte neushoorn (of breedlipneushoorn) is de grootste van de vijf neushoornsoorten en – in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden – helemaal niet lichter gekleurd dan de zwarte neushoorn. Er is hier sprake van een vertaalfoutje: de Engelsen begrepen het Afrikaanse ‘wyde’ (verwijzend naar de lippen), als ‘white’.

Isimangaliso Wetlands Park

Voor het Isimangaliso Wetlands Park reis je af naar de provincie Kwazulu-Natal in het oosten van het land. Aan een 280 km lange kuststrook langs de Indische Oceaan vind je hier een bijzonder natuurgebied dat uit diverse ecosystemen bestaat. Hoge duinen begroeid met subtropisch bos volgen de stranden langs de kustlijn en moerassen van riet en papyrus grenzen aan de uitgestrekte savanne. 

Maak een boottocht over het brakke St. Lucia-meer, een vogelparadijs waar pelikanen, flamingo’s en ijsvogels zich ophouden tussen het riet. Zeer indrukwekkend zijn de nijlpaarden die met hun snuivende neusgaten en kwispelende oren regelmatig hun opwachting maken aan de wateroppervlakte. Krokodillen vermommen zich als drijvende boomstammen en bespieden de prooien die zij op het oog hebben.

Kwazulu-Natal Midlands

De regio tussen de stad Pietermaritzburg en de Drakensberg Mountains, in het binnenland van de provincie Kwazulu-Natal, wordt de Midlands genoemd. Meren en rivieren doorsnijden de beboste heuvels en weilanden. Verken het gebied tijdens een rit over de Midlands Meander, een 80 km lange autoroute langs diverse bezienswaardigheden. Geniet onderweg van de mooie uitzichten over het weidse landschap en houd een picknick langs de oevers van het Midmar-stuwmeer. Stop bij de verschillende ambachtslieden langs de route, waaronder pottenbakkers, mandenmakers en kaasmakers, die hun producten aan de man brengen. 

Een bijzondere plek is de Nelson Mandela Capture Site in Howick, waar de latere president van Zuid-Afrika in 1962 werd gearresteerd waarna hij 27 jaar in gevangenschap doorbracht. Een indrukwekkende sculptuur, bestaande uit vijftig stalen kolommen tot ruim 9 meter hoogte, markeert de locatie. De kolommen zijn zo bewerkt dat je vanuit een bepaalde invalshoek het gezicht van Mandela erin herkent, terwijl ze vanuit een ander perspectief juist tralies lijken. 

Drakensbergen

De Drakensbergen (Afrikaans: Drakensberge) is een keten van bergen in Zuid-Afrika, die tot 3482 meter hoogte reiken en daarmee de hoogste van het land zijn. In het Zuid-Sotho heet de bergketen Maloti en in de taal van de Zulu's heet de bergketen uKhahlamba, wat "barrière van speren" betekent. De Drakensbergen vormen het oostelijk deel van het Great Escarpment, waarvan ook het Namibisch escarpment deel uit maakt.

De bergketen ligt in het oosten van Zuid-Afrika en reikt over een lengte van 1000 km van het zuidwesten naar het noordoosten, met een bocht naar het noordwesten die de grens vormt tussen Lesotho en Zuid-Afrika. Aan de westkant lopen de rivieren Oranje en Vaal en aan de oost- en zuidkant enkele kleinere rivieren, waaronder de Tugela. De bergketen scheidt de provincies KwaZulu-Natal en Vrijstaat. In de winter valt er regelmatig sneeuw. Regen en mist komen er het hele jaar voor.

De hoogste piek is Thabana Ntlenyana (3482 meter). Andere belangrijke pieken zijn Mafadi (3250 meter), Makoaneng (3416 meter), Champagne Castle (3377 meter), Giant's Castle (3315 meter) en Ben Macdhui (3001 meter). Al deze hoge pieken liggen in het zuidoostelijke grensgebied met Lesotho. Ten noorden van Lesotho wordt de bergketen langzaam lager en beter toegankelijk.

Er zijn een aantal bergpassen, zoals de Naudésnekpas, Sanipas en de Ongeluksnek.

De Drakensbergen zijn een overblijfsel van het originele Afrikaanse plateau. De bergen worden bedekt door een laag basalt van maximaal 1500 meter dik, met daaronder een laag zandsteen. Dit heeft geresulteerd in een combinatie van zeer steile blokken en pieken. In de zandsteenlaag bevinden zich grotten, waarin vele rotsschilderingen te vinden zijn die gemaakt zijn door de San.